Dwuletni okres, w czasie którego podatnik może przeznaczyć środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania na własne cele mieszkaniowe, nie wydłuża pięcioletniego okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego – takie stanowisko zajął NSA w wyroku z dnia 11.10.2016r.

Sprawa dotyczyła podatnika, który będąc właścicielem mieszkania krócej niż 5 lat, w roku 2007 dokonał jego sprzedaży. W ciągu dwóch lat od momentu sprzedaży, za uzyskane środki nabył on zespół parkowo-pałacowy, którego jedynie część mogła zostać wykorzystana do zamieszkania. W związku z powyższym organ podatkowy zakwestionował podatnikowi prawo do zwolnienia. Postępowanie wszczęto w grudniu 2012 roku, jednakże odpowiednie pismo powiadamiające dotarło do podatnika w styczniu 2013 roku.

Podatnik odwołał się do organu drugiej instancji, który wskazał, iż wprawdzie zobowiązanie podatkowe powstałe w 2007 roku powinno ulec przedawnieniu z końcem 2012 roku, jednakże w przedmiotowym przypadku postępowanie uległo zawieszeniu na skutek wszczęcia postępowania w grudniu 2012 roku. Odmienne stanowisko zajął WSA w Warszawie, stwierdzając, iż wprawdzie zawieszenie biegu przedawnienia nastąpiło dopiero z dniem powiadomienia podatnika o postępowaniu, jednakże w przedmiotowym przypadku pięcioletni okres przedawnienia rozpoczął swój bieg dopiero z upływem dwóch lat od momentu sprzedaży mieszkania, kiedy to podatnik mógł wydatkować uzyskane środki na cele mieszkaniowe.

Z powyższą interpretacją nie zgodził się NSA, wskazując, iż przepisy o przedawnieniu należy interpretować ściśle. Organy podatkowe nie mogły natomiast przerwać biegu przedawnienia przez samo wszczęcie postępowania, bez poinformowania podatnika o tym fakcie. W związku z powyższym, według NSA, w przedmiotowej sprawie zobowiązanie podatkowe przedawniło się z końcem 2012 roku.

Wyrok NSA z dnia 11.10.2016r., sygn. II FSK 2303/14